Όταν ανάβει ένα τσιγάρο, ο καπνός του τσιγάρου καίγεται και παράγεται καπνός, ο οποίος περιέχει χιλιάδες χημικές ουσίες.
Αφότου ξεκινήσει η καύση, είναι μια διαδικασία που διατηρείται από μόνη της και συνεχίζεται όσο υπάρχει αρκετός καπνός (καύσιμο) και οξυγόνο.
Κατά την καύση, η θερμοκρασία του τσιγάρου μπορεί να υπερβεί τους 800°C στην άκρη.
Οι υψηλές θερμοκρασίες πυροδοτούν την παραγωγή περισσότερων από 6.000 διαφορετικών χημικών ουσιών1,2, πολλές εκ των οποίων είναι επιβλαβείς ή δυνητικώς επιβλαβείς.
Οι αρχές δημόσιας υγείας έχουν χαρακτηρίσει αρκετά από τα συστατικά του καπνού τσιγάρου ως πιθανές αιτίες εμφάνισης ασθενειών που σχετίζονται με το κάπνισμα, όπως καρκίνου του πνεύμονα, καρδιοπάθειας και εμφυσήματος.
Διάφορες υγειονομικές αρχές, όπως ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των Η.Π.Α (FDA), ο Οργανισμός Health Canada και ο Π.Ο.Υ., έχουν καταρτίσει λίστες προτεραιότητας στις οποίες αναφέρονται λεπτομερώς οι χημικές ουσίες που θεωρούνται Επιβλαβή και Δυνητικά Επιβλαβή Συστατικά (HPHCs)3,4.
The PMI-58 list of harmful and potentially harmful constituents
Στα προϊόντα μας που περιέχουν καπνό αλλά δεν παράγουν καπνό τσιγάρου, μπορούμε να ελέγξουμε με ακρίβεια τις θερμοκρασίες.
Έτσι διασφαλίζεται ότι ο καπνός δεν φτάνει τη θερμοκρασία που απαιτείται για να συντελεστεί καύση.
Εφόσον δεν πραγματοποιείται καύση, μειώνουμε ή εξαλείφουμε τον σχηματισμό HPHCs
Παρόλα αυτά, πρέπει να θερμαίνεται ο καπνός για την απελευθέρωση νικοτίνης και αρωματικών ουσιών από τον καπνό.
Διαβάστε τα ευρήματά μας σχετικά με το θέμα αυτό